Benim çoçukluk arkadaşım,
Bir Neşe vardı.
Okulda beraber tanıdığımız,
Bir Ulaş vardı.
Ve birde Yusuf Kemal Çetin,
Ben vardım.
Ulaş en iyi dostumdu.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Benim de Kütahya'lı bir aşkım vardı okuldan, bir okul kapanışında son göreşüm oldu, son yılımızda okul açıldığında onun olmadığını gördüm.Babası tayin olmuş gitmişlerdi.Onu hiç görmedim bir daha, o hala gönlümde çıkmadı bunca yıl geçmesine rağmen.Onun adını veremem kimseye, mutlaka evlidir,belki çocukları da vardır, onu tanıyan biri çıkar bu yazımı okuyabilir, beli de incinir.36 yıl geçti ben hala onu unutmadım, hiç de haber alamadım...Selamlar.
Biz Üç Kişiydik.Baştan sona çok keyifli defalarca okunacak bir şiir yazmışsınız.Bir film senaryosu gibi.Şiirde işlenen konuda hiç kopukluk yok...Her anı ve her bölümü çok güzel.Sizi alkışlıyorum...
Yusuf bey öncelikle başınız sağolsun.Şiirinizi içim acıyarak okudum ve tüylerim diken diken oldu.Bu nasıl bir acıdır.İki sevdiğiniz insan var ve birini kara toğrağa verip diğerini de manen öldürüyorsunuz.Dayanılır gibi değil,Allah sabır versin.Umarım şu anda ki arkadaşınızla mutluluğu yakalarsınız.
Yüreğinize sağlık efendim.
Herşeye rağmen sevda ile tanışmak bambaşkaydı...
Çok güzel, duygulu.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta