Şairlik, doğuştanmış kazanılan değilmiş,
Kendin pişir kendin ye ile iş yürümezmiş…
Şair, kalple yazacak ruhuyla biçecek,
Bol şapkalı harflerle ruhu etkileyecek…
Montajlanmamış renkle sevgi dilenilecek,
Bol alkışlı çevrede dizgi resmedilecek…
Sunucu konuşacak şair alkışlanacak,
Üç beş acıklı anı tüm arzı kaplayacak…
Arz dediysek zoraki, kurguyla tetiklenen,
Kurgu bilim tarzında her ne varsa dizilen…
Şair; akıl dağıtır yani verilmeyeni,
Maydanozlar içinden dört yapraklı naneyi…
Akıllısı olsa da hiçbirisi sevilmez,
Sığıntılar içinde delireni bilinmez…
On dört lirana yazık aldıysan sok rafına,
Sadaka, der geçersin edilen israfına…
Şahsım, bunu denedi hoş huzur oluşturdu,
Hak olmayan rüyayı boşuna hayra yordu…
Biz, şair olamadık ya da başaramadık,
Bu son şiirimizdir, vadeyi tamamladık…
(31.12.2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 11.6.2016 02:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!