Biz orada değiliz baba 1

BİZ ORADA DEĞİLİZ BABA Alıp savurdular köyümüzden Ne avla kaldı tarlada Ne paslı balta askıda Kara sabanın sınırın evleğin Siliniyor gözümüzden bir bir Ayrık otları kaplamış Fasulyelik bostanımızı da Ark ile çörte ile kaptaşı dağlarda Coşarcasına tepelerden havuza Nazlı nazlı akan billur su Yolunu şaşırmış sızıyor toprağa Ezan sesi duyulur mu Ramazan aylarında Odunluğun yanında Kimse koşuşur mu daha Yağmur duası yapılır mı Kurak yaz aylarında Yedi köy bir arada amin nidalarıyla Türbedeki taş kalkıyor mu havaya Tas tas çorbalarla gelinmiyor Çocuklar yok köy odası yolunda Oruçlar açılırken cümbür cemaat Aynı tasa onca kaşık sofralarda Çaydanlık durur mu sobanın yanıbaşında Bir demli çay isteyeni yok ki daha Kandil ışığındaki terafih namazlarına Cemaatler gelmiyor çıra ışıltılarıyla Cıvıl cıvıl yürürken bitmeyen okul yolunda Ak saçlı eğitmen yok taş mektep okulunda Akşamları ödev yaparken değişik evlede Gazlambası unutulmuş yanmıyor daha Atatürk'ün mavi gözleri bakıyor boş sıralara Ne buğdaylar bakıyor Şöyle bir havaya Ay çiçeği serpilmemiş mısır tarlaları arasına Herkile girmiyor un göz göz ayrılmış odalarına Fare kapanları kurulmamış duruyor orda burda Ocaklara saç konulmuyor Ekşimeyi bekleyen hamurda Çizleme bazlama kartalaç İllede sıcak pide çocukların payına Orakla işbaşı yaz başlangıcında Altın sarısı buğdaylar yatar toprağa Deste deste ayrılır gem vurulur bağrına Demet olur yığın olur sonra harmana Karasabanın koşulmuyor artık Boyunduruk zevle bağı yok Öğrendire unutulmuş nadulu da Evlek evlek bölünen tarlalarında Sonbahar ayları önce aktarma Tarla hazırlanacak tohumlara Yeni yılın ilk ayları mısır tohumlarına Yeniden pulluk tırmık işbaşına Yeşerecek mısırlar birden havaya Çapalannıp teke tek kavuşur rahata Bek sayvanlarında domuz kovalamaca Kuru sıkı atışlarla teneke tamtamlarıyla Gruplu işçi efsanesi de yok oldu bu arada Muharrem Akman Zonguldak 10 Temmuz 2010