Acep kimdik, nerde gezdik yılların ötesinde
Düşe kalka, kona göçe, mâziden geleceğe?
Hangi dağda, hangi dalda yaralı kuşlar idik?
Bilinmezden bilinmeze kanat çırpan biz miydik?
Kaya idik, damla damla akan sudan aşındık,
Denizde kum tanesiydik, sahillere taşındık.
Gökyüzünden kuytulara biz idik düşen huzme,
Doğduk, öldük, bin dirildik, ibret olduk âleme...
Çiçekte toz, arıda bal, dağlarda yol biz idik,
Okyanusta, suda hayat, kâinatda söz idik...
Bizler idik düşen cemre, hava, su ve toprağa,
Yine bizdik, cansuyuyduk hayat veren yaprağa...
Ateşte köz, mânâda öz, biz idik dilde ifşâ,
Söylenen söz, kalplerde göz, yine biz rûha şifâ...
Kâinatın terazisi, ölçeği her evre’nin,
Biz mi idik acep yine sonsuzluğu evren’in?
Hâlenur Kor
Halenur KorKayıt Tarihi : 21.1.2004 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayretler içinde kakdım bu şiirinizde sadece bir tewk yorum görünce...Sizin ve başka şairlerin sayfalarında çok daha hafif şiirleri 'popüler' yapacak sayıda görüşler,methiyeler varken...Bence,en güzel şiirlerinizden ,hattâ
antolojideki güzel şiirlerden biriydi...Sizi gönül dolusu sevgi,saygı ve teşekkürlerle kutluyorum
Hep böyle yazın.sizi hep böyle dizelerde bulalım
efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (2)