Biz gurbetçilerin sonu hep böyle mi olacak?

Bilmem ki Felek ne ister bizden
Söker yüreğimizi can evimizden
Veriryor kör olası Almani her şeyi boldan
Dağıtır yuvalarımızı biz farkına varmadan

Yavrularımızı ararız sokak aralarında
Gecenin karanlığında yıldızların yokluğunda
Ah be Anam Ah özenmese yavrularımız
Şu gavur milletinin yaşamına….

Canım yavrum bir bilsen ne hayallerle
Geldi şu gurbete Deden ve Ninen
Bir odalık evlerini
Çocukları için kuracaklardı
Bekli de yanına bir araba da alacaklardı
Biraz da para birikince
Geliyoruz yavrum diyerek
Vatana döneceklerdi

Biz gurbetçilerin sonu hep böyle mi olacak?
Göz yasımıza her zaman kanın mı karışacak?
Nedir bu gurbetçinin çektiği çile
Yetmez mi çektiğimiz bunca acılar bize?

Dikkat edin Analar dikkat edin Babalar
Şu gurbetin elinde yıkılıyor yuvalar
Can pazarı değil bu evlat pazarındayız
Evladlarımızı gurbette
Kaybetmenin uçurumundayız

Yazdığım korkuları bedenimde yasıyorum
Yavrularım uğruna şu gurbeti çekiyorum
Alıp gitsem onları nereye gideceğim?
Asırlar önce kapattılar kapılarımı
Gurbetin çemberine saldılar
Küçücük bir çocuğu

Biz gurbette değiliz
gurbet bizim içimizde
Sorarım gurbetçiler size
Var midir derdimize bir çare? ? ? ? ? ? 01.06.2006 Almanya Hagen