Biz Bu Vatanı Nasıl Kurtardık Çocuklar

Bir duman tütüyordu gemiden,
“Haydi!” deyince büyük komutan,
Bir ses yükseldi: “Vatan için sefere!”
Hep beraber nasıl çoştuk, çocuklar!

Kimimiz sevdiğini bıraktı evde,
Bir cenk vardı cephede...
Çanakkale’de, Kocatepe’de,
Kutlu bir veda vardı, çocuklar!

Kimimiz bacağını verdi, kimimiz kolunu,
Aydınlıktır bu yolun sonu.
Bayrak inmesin diye düştü her biri toprağa,
Fedakârlıkla doluydu her can, çocuklar!

Soğukta titreyen eller vardı,
Ama yılmadı hiçbir yiğit.
Sevda dolu yürekle vatanı korudu,
Kuru ekmekle, susuz da kalsak yılmadık, çocuklar!

Dostlukla, kardeşlikle sarıldık,
Geleceğe umutla yürüdük.
Karanlıkta bile yıldızlar kadar parlaktık,
Birlik ve kardeşlikti gücümüz, çocuklar!

Her karış toprağa canımızı verdik,
Unutmayın bunu, çocuklar!
Bu sevda sonsuza kadar sürsün,
Bayrağa can verdik; unutmayın, çocuklar!

Bugün özgürsek eğer, geçmişin mirasıdır,
Kahraman dedelerimizin duasıdır.
Her adımda saygı, her sözde minnet gerek,
Vefayı unutmayın, büyüyün çocuklar!
S.GÖL