Emrettim gönül sultanıma,
Dedim gel kıyma bu canıma.
Bir kez geldim, bir daha gelmem
Ben bu hüzünler dünyasına.
Gamın kederin yüzü solsun,
Tüm bir hayat neşeyle dolsun.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
