Hani o bitmez dediginiz aşklar varya oyuncak oldu önünüze siz sevmeden ne anladınız ki anlatasınız hani gözler yalana baş vurmazdı bu kacıncı haykışım kadere kacınçı gözyaşım kacınçı umuttumun düşmesi yere kalleşce bir sürü gökyüzü varken benim neden kendine dönük aynaları kırdınız neden parca parca ettin hayallerimi tamam vicdansız kader hayat her neyse işte umutlarım yere düşerken sende düştün kırıldın icimde...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta