Bitmeyen Sevgi Şiiri - Kenan Güç

Hiç bırakmadı sevgin beni,
Ellerim ellerinde bir umut,
Seni düşündükçe papatya dikiyorum,
Elimin değdiği yere
Yüreğimde çıplak nefesin,
Nakış nakış işliyor her bir zerreme
Gözlerine bakıp dalıp dalıp gidiyorum,
Umrumda değil hiçbir mevsim
Hep seni çiziyorum kağıtlara,
Duvarlara, güneşe, aya, yıldızlara
Tualimde aşk, içimde nefes,
Gözlerimde yakamozum olur musun?
Sen sustuğunda dünyam da sessiz oluyor
Beyaz kumlu, hafif rüzğarlı, korkak dalgalı,
Sahile çıkmıyor hiçbir kapım
Kafamdaki piyanoların siyah taşları yok artık
Sol elim keman tutarken,
Sağ elim çalamıyor, olmuyor
Sensizliğime bağırıyorum, çağırıyorum,
Hiçbir şey sensiz olmuyor
63
Benin sensiz koyma sevdam söz ver bana
Sımsıkı sarıl ana sevdana hiç doyulmuyor
Her Nisan akşamında,
Güneşi sarıya, ayı beyaza boyuyorum
Sevgi kuşları kanatlanıyor, birden gökyüzünden
Kokun yayılıyor damarlarıma,
Mutluluğun resmi çiziliyor avuçlarıma
İlkbaharın esintisi savruluyor,
Yüzünün bana yakan yamaçlarına
Can damarımdan kopan bir fısıltı duyuluyor
Yüreğimizin kanat çırpan doruklarında
Sen ki sevdalım,
Tomurcuk olup renğarenk açar mısın çiçeklerini
Her nefeste senin adını dua ettim rabbime
Ölüm bile ayıramaz ki gülüm bizi,
Ayıramaz kenetlenen sevgimizi