Okyanusta bir su damlası misali
Kumlara bölünmüştük
Masum yelkenlilerdi hayallerimiz
Gölgesi sislere vururdu, ayın en koyu karanlığında
İçimize yürürdük
Susuz kalmak korkusu başlardı damarlarımızda
Ömrün biten saatleri dudaklarımızda
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta