Bir asır evveldi, kapkaraydı bütün âfâk
Alınan her nefesle yaklaşıyordu şafak
Güneş sönmüştü, süzülüyordu damla damla
Gece doğuyordu ayın yüzündeki gamla
Yerle gök son def’a birbirine kavuşmuştu
Çanakkale! Bu; sana hüsrân, kâfire muştu
Geliyor karşına kânla beslenen ordular
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?