Saat suan kaç bilmiyorum
Hep yokluğunun ertesi gibi
Yorucu bir nöbet sonrası
Kafamı binlerce parçaya bölen
Yüreğimi aynı yere mühürleyen
Herşeye rağmen
Ayakta olmaya direnen
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?