Bitemez Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Merhaba…
Gülüşünde zamanı durduran adam (kadın).
Yine ellerim sana şiirler yazıyor,
Yine dilim seni söylüyor.

Öyle bir sar ki beni,
Koy gömleğinin sol cebine,
Orada eriyip kaybolayım.
Razıyım…
Ama benden başkasına
“Ömrüm” deme.

Varsın sonu olmasın bu hikâyenin.
Ayrı yollarda olalım,
Ama bir kere değsin
Nefesin nefesime…
Sonra isterse Azrail
Canımı alsın.
Razıyım…
Ama benden başkasına
“Ruhum” deme.

Ister atsınlar beni kör kuyulara,
Ister yaksınlar cehennem ateşinde.
Ister sürsünler dudaklarıma
En keskin jiletleri,
Ister vursunlar, kırsınlar dizlerimi…
Razıyım! ama benden başkasına
“Huzurum” deme.

İster kurşuna dizsinler,
İster sılaya vursunlar,
Kesip atsınlar en güzel günlerimi…
Söylenmemiş her sözcük
Kanatsın yüreğimi…
Ama razıyım! yeter ki benden başkasına
“Nefesim” deme.

Ve bil ki…
Bütün dünya düşse üstüme,
Bütün acılar saplansa kalbime,
Senin adın, senin nefesin
Tek gerçek sığınağım olacak.
Ve bu hikâyenin bir sonu olmayacak
Bu hikaye henüz bitmedi, bitmeyecek,
Bitemez...
03.09.2025 11:50