Birsen Can 2 Şiirleri - Şair Birsen Can 2

Yine karanlık, kocaman eller dolanır küçücük bedende.

Yaşadığını zanneder öldürdüğü tende.

Çokta kötü meret değil aslında,
Yaşanılması ve yaşatılması gerekli.
Sarhoşluğu, alkolden biraz fazla
Güzel hayaller kurdurur.
Açılırsın bir kere denize.
Çölün ortasında seraplar.

Sana kırgın, kendime kızgın.
Dilimin ucunda ah tuttuğum,
Hedefi vurur şaşmaz diye sustuğum,
Yüreğimdeki ateşe attım sözleri.
Seninle sensiz beni tüketti suskunluğum

Annem derdi ki:

Dünyada herşeye doyarsın da, doyulmaz ekmek ile suya.

Denedim anne, ekmek kadar, su kadar muhtacım ona.
Sonbahar yaklaşıyor anne.

Ulaşılmaz olandır aşk

Yaklaştığında alevleri kül

Eğdiğim başım,
Açılan avuç içi
Sessizce avaz avaz çığlıklar içinde diledim seni
Aşk azad et beni, yolculuk vakti…

Yağmur oldun yağdın,

Başlamalı mı bu sevda

Bitmeli mi yoksa

Yaşamalı belkide

Aşk ne demek diye sorulduğunda verilen cevap

hep aynı SEN demek

Aşk hep aynı duyguyu yaşatıyor,

Öyle yaralar aldım ki hayatta…
Hadi dedim ruhuma!
Karanlığa kilitleyelim kendimizi.
Kimse bulamasın bizi.
Nasıl kırdında bütün zincirleri;
Girdin içeri.

Ben, seni seviyorum bunu biliyorum.

Belki aklına gelirsem diye söylüyorum

Beni merak etme ben iyiyim