Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

kendimi
ıslak geceye vurduğum
hüzünlerimden asıyorum
söylemedim
seninle nasıl da mutluydum

razıyım
düşlerde olsan da
şimdi sarılsam sana
sıcacık
uyutsan beni göğsünde
şiir gibi

bir yağmur damlasıydım
düştüm yüreğine
sıcaklığında
yanıp kavrulmaya

gri boğucu şehirde

nurdan halesiyle
ışıltılı tozlarını dökerken zaman
o sessizce avuçlarımdan kayar
garip bir şarkı mırıldanarak
gider gelir içimdeki denize
yüzünü sürer

karanlık gelme üstüme
bu gece keyfim yok
ıssız sokaklardayım
yalnızlık çöktü
ruhuma

sus artık duvarın gölgesinde
küflenmiş yalnızlığım
yüreğimde kalanın son kırıntısıydı
izlerini kırıp geçirdiğin
ihtimali neydi hiç bilmediğin
kadim acılardan kalan

biliyor musun
içimdesin
öyle yer etmişsin ki
her yerde seninleyim
gecem de
gündüzüm de

yalnızlığın
tam ortasındayım
dibe vurmuş
boşlukta asılmış
kanayan duygularım