Birol Akbaba Şiirleri - Şair Birol Akbaba

Karanlığın davetimi senin çağrın mıydı?
Bir sesle uyandım daha gün ışımamış
Şehir yağmurla gelen perdenin arkasında
Solgun ışıklarla uyumakta sokaklar boş
Yıldızlar sönmüş belki uyuyorlar
Şehir yağmur suları ile yıkanıyor

her yeni güne seninle uyanmak
seninle başlayıp seninle biten
hayallerden gerçek yaratmak
kar tanesinin omuzlarına binip
rüzgarla yönsüz yersiz dolaşmak
erimek avuçlarında su olmak

Bir tas su içinde senden damlalar dök üstüme
Yıkanan tenim değil biliyorsun bekletme beni
Ruhuma değsin elin başını yasla göğsüme
Zamanın oyunumu, kuralımı tekrarlanan acılar
Bir başka yol bir başka yolculuk kanıyor yaralar
Halden hale geçerek unuturuz geçmiş hayatları

kokunu arıyorum
gülde,nergizde, çiğdemde
tadını arıyorum
balda, bademde, busede
yerini arıyorum
yerde, gökde, denizde

ay ışığı parlağım
yıldız saltanatım
gök nuru aydınlığım
rüzgar özgürlüğüm
nehirler taşkınım
okyanus dalgalarım

Hayallerim olmalı akla sığmayan
Uçurtmanın götürdüğü kadar özgür
Ve bir kuşun kanadında işaret olan
Sarı benek kadar gerçek
Evim olmalı
Her adımda tanrıyla yürüdüğüm

Kırılmış kalbimi sattım eskiciye
Al götür boş bir kovan balı yok
Yorgun, bitkin, yarası çok hali yok
Eski günlerin hatıraları sinmiş
Cepleri delik yakası yırtık
Düğmeleri yok ilik yok

yarin gözleri zeytin,
yarin gözleri dalgın,
yarin gözleri sevgi,
yarin gözleri arzu,
yarin gözleri özlem,
yarin gözleri gözde yürek

Ağlasan da inanman göz yaşlarına
Sen değilmiydin giden, kalbimi kıra kıra
Yalan gözlerindeki renk, yalan bakışın
Sildim seni kalbimden yazmam bir daha
Ha ölmüşüm ha yaşamış anma adımı bir daha

Seni düşündüğümde dökülen saçlarımı unutuyorum.
Unutuyorum koca göbeğimi, yıllarımı unutuyorum.
Ellerim artık buruşuyor,yüzümde çizgileri unutuyorum
Geçen yılları sıkıştırıp minik yüreğime büyüyorum
Kocaman oluyor sevdan kendi içime sığamıyorum
Ne zaman aynalara baksam sonbahar,hüzün var