Birlikte Var Olmak Şiiri - Gülay Özdemir

İnsanız Diyorum

Hiç “ben” demiyorum,
Benliğimi yitirmemek için;
Ama her daim “biz” diyorum,
Çünkü insan olmak bu
Birlikte var olmak,
Bir bütünün parçası olmak...

Yaralarımız ortak,
Sessiz çığlıklarımız,
Gökyüzüne yazılmış,
Rüzgârla savrulan umutlar gibi.
İnsanız işte,
Paylaşmakla büyürüz.

Kimi zaman düşeriz,
Ama el uzatırız birbirimize,
Kırılmış bir dal gibi,
Birlikte güç buluruz yeniden.
Çünkü insan,
Birlikte yürür yola.

Sessizlikte duyulur kalp atışımız,
Bir ses, bir nefes, bir yaşam,
Bizi biz yapan o şey
Sevgi ve dayanışma.
İnsanız, diyorsun ya,
İşte tam da bu yüzden...
10.08.2025
~ Gülay Özdemir ~