Birinin kalbi,
benimle aynı ritimde atıyor olmalı.
Ne adını bilirim, ne yüzünü —
ama rüzgârın yönü değiştiğinde
onun iç çekişini duyarım uzaktan.
Belki bir yıldızın sönüşüyle
gözlerimiz aynı anda nemlenir,
belki aynı duayı fısıldarız
farklı dillerde, aynı göğe.
Yollar, bizi birbirine gizleyerek taşır,
zaman, bizi sınar, unutturur,
ama kader,
bir cümlenin kıyısında buluşturur yeniden.
Birinin kalbi var,
benim yaramla aynı yerden kanar.
Birinin sesi var,
duymadığım halde içimde yankılanır.
Ve bilirim —
bir gün göz göze geldiğimizde
dünya susacak.
Çünkü biz zaten
bin kez buluşmuş olacağız,
birbirimizin yokluğunda.
Kayıt Tarihi : 26.10.2025 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!