Kuki’ye
(Artık görmeyen küçük oğluma…)
Yağmur cama usul usul vuruyor.
Sokak lambasının sarı ışığı, sokağa değil de sanki zamanı aydınlatıyor.
Evde ayak sesleri yok; yalnızca Kuki’nin halının üzerinde yankılanan, tanıdık pati tıkırtıları…
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.



