Kadın bir sabah sessizce gitti.
Arkasında ne bağırdı, ne kapı çarptı.
Sadece gözleri konuştu son kez —
Yorgun, kırgın, ama hâlâ sevgiyle bakan.
Adamsa…
O an dondu kaldı,
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta