Biri benim Biri de ben Şiiri - Hasan Akın

budandıkça yeşeren tövbelerim
her seyirde soluklanıp yeniden
didikleyip durduğum yerde
yine çaldı kapıyı
kim o?
nerde?

her nefes alışımda yenilen
her nefis alışımda beliren
zehirle çürüyen
biri benim biri de ben

ilk bu zehri ben şehre gelirken
tövbeden önce içtim.
geldim ve oldum.
beyazladım sandım.
soldum.

okumuş su içirdi anam
okumuş hocalardan…
geçer sandım.
zehir yüklüydüm oysa
bilemedim.
öyle yanmıştı ki yüreğim
içtim suyu
yetiremedim.

biri benim biride ben
içerde de ben dışarıda da ben
kim o diyen de kimse diyen de
dalı kıran da dala konan da
yalan da ben…

yaşamak ne zormuş
her adım da baştan almak
hem kapıyı çalmak
hem kapıyı açmak
ne zormuş

zor olan buymuş
alın benden bu beni birine verin
kalmasın günahımda saklı ben
çağırmasın beni yine yeniden
gidince gittiğim yerden

beni benden alsalar
kurutup pazar yerine serseler
terledikçe kurusam kurudukça yansam
yandığım yerden
doğurmasam yeniden.