Bu dünyada yaşıyorum,
Gam yükünü taşıyorum.
Ben kendime şaşıyorum,
Biri bana akıl versin.
Çabalıyor, koşuyorum,
Kah sevinip, coşuyorum.
Hem yanıp hem pişiyorum,
Biri bana öğüt versin.
Kah ağlayıp gülüyorum,
Gözyaşımı siliyorum.
Ben kendimi biliyorum,
Biri bana akıl versin.
Bir gidip, bir geliyorum,
Kah yaşarken ölüyorum.
Ben halime gülüyorum,
Biri bana öğüt versin.
Bazan naçar kalıyorum,
Düşünceye dalıyorum.
Çok da pişman oluyorum,
Biri bana akıl versin.
Kah okuyup yazıyorum,
Düğümleri çözüyorum.
Seyyah olup geziyorum,
Biri bana yol göstersin.
Kayıt Tarihi : 23.7.2010 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşanacak Mutluluklar Senin Olsun
Kah sevinip, coşuyorum.
Hem yanıp hem pişiyorum,
Biri bana öğüt versin.
bazan insan kendi aklını beğenmez olurya öyle zamanlar olur sizde bunu çok güzel özetlemişsiniz tebrik ederim sayın üstadım
Şiiri beğeniyle okudum
Saygılar
Mehmet Çobanoğlu
TÜM YORUMLAR (19)