Bir gün herkes için doğan güneş benim için doğmayacak..
Karanlığın kuytu caddelerinde yürüyüp, sessiz sokaklarında sızıp kalacağım
Aşkın kadehinden bir yudum daha alıp , kapayıp gözlerimi
Mehtabın masasında bana ayrılan köşesine oturup
Ne kadar söylenecek söz varsa içime atıp
SUSKUNLUĞUMA sessizlik katarak
Bütün nefretimi aşkımla yoğurup yıkık gönüllere misafir olarak
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta