Birden Şiiri - Seyrani Göl

Birden doğdu güneş,
Isındı su, çözündü buzlar.
Birden kaynadı gönlüm,
Taş, toprak kavruldu ansızın.
Şimşek çaktı, gök gürledi,
Yer yerinden oynadı sanki.
Birden gördüm seni
Gönlüme söz geçiremedim,
Aşık oldum, birden...

Sonra durdu zaman,
Bir çiçek susuz kaldı içimde.
Bakışın aklımda asılı kaldı,
Sözlerin dönüp duran bir yıldız gibi.
Birden olmuştu ya hani,
Sonra yavaş yavaş eksildim.
Gülüşünle başlayan hikâyede,
Sesine hasret, sana sessiz kaldım.

Rüzgâr esmedi o günden beri,
Güneş doğsa da içim karanlık.
Bir resim gibi kaldın gözümde,
Hiç solmayan ama dokunulamayan…

Belki bir gün,
Yine birden gelir aklıma adın.
Belki yürürüz aynı cümlede,
Aynı gökyüzünün altında, sessizce.
Belki gözlerin yine çarpar kalbime,
Sonsuz bir anda tutuşur zaman.
Kim bilir?
Belki bir daha,
Aşık olurum…
Yine birden.
S.GÖL