Birazdan doğacak güneş,
İçimdeki karanlık hâlâ bir deniz gibi.
Ufkumun kıyısında ince bir huzursuzluk,
Bekler, usulca çırpınır geceyle.
Gözlerin bir gül bahçesi
Kırmızının en derin kanıyla sulanmış.
Her yaprağında gizli bir özlem,
Sabah rüzgârının nefesiyle titrer,
Sarılmakla küsmek arasında bir köprü gibi...
Ay, solgun bir kandil şimdi,
Karanlığın içinden sızan bir sır.
Bir yanımda gülüşünün ıssızlığı,
Öte yanımda baharın suskunluğu.
Sevda
Sararmış yapraklarda yankılanan bir meltem,
Beyazın içinde sonsuzluk arayan bir kuş.
Esaret değil bu;
Özgürlüğün en naif rüyası belki de...
Birazdan açacak o gül,
Kendi kanatlarıyla,
Sessiz bir fırtına gibi.
Ve sadece bizi anlatacak:
İçimizde gizli kalan bütün kelimeleri
Sabahın melteminde
Bir bir söyleyecek.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 20:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!