Gövdeme saplanan ok senin 
Ben ölmedim sen zaten ölmezsin 
İçimde debelenen hasret de senin 
Ben özledim sen özlemezsin 
Buraya bir cümle bırakıyorum 
Adının ilk harfi ile başlayıp biten 
Bana görklü göklerinden bir ses ver 
İçimde durağan bir ölüm saklı 
Sayılmaz attığım ok benden atılmış 
Sen beni yeşilden sağadur hele 
Ben sana bembeyaz bir kalp bulayım 
Kaldım bu sürgünde gönlüm kırıktır 
Toprağa değmeyen hiç bir fikrim yok 
Aklımı zamana uladın bildim 
Göğsümden mekanı çıkarsan bari 
Katsan bulutları yedeğime de 
Uzatsan aynanın sırlı yerine 
Bana sudan ayetlerle bildirdiğin 
Biraz ölüm biraz yaşamak düşü 
Sen ki yoksulluğuma barınak kıldın 
Varlığının o büyük limanını 
Beni kısalt beni küçült beni yarlıga 
Al beni büyüklüğünün sunağına 
Uzat göklerini önüme gideyim 
Biraz öldür biraz bildir bileyim 
Adınla başladım bitsin adınla 
Bu şiir bu şehir bu sürgün ve bu düş 
Bana seni sağla beni uyarla 
Bir koşuş bir sendeleyiş bir düşüş 
Gördürt görmediğim şeyi bana 
Misalen az yaşamak az ölüş 
@..
10AltıEylül2bin10Altı
Şükrü ÖzmenKayıt Tarihi : 5.11.2016 01:54:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (2)