Enlem boylam aralarında sıkışmış şekilsizliğin
En derin renginden mat bir tonla kalakaldık.
Bir ucunda dünya tartılırken terazinin,
Diğerinde yıldızlar, kefede hafif kalışıyla.
Dilimiz yetiyor şeklin şekilsiz kalmamasına,
Biz şekillendirdikçe şekilsiz kaldı her şekil...
...o yüzdendir anlamlar kifayetsizlikte
Ve çaresizlikte kıvranıp durdu yaşamlar boyunca.
Siyahı beyaz ederken bile utanmadık,
Kötülüğünden değil siyahın elbette, utanmamız gereken...
Kayıt Tarihi : 18.11.2023 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!