Biraz Daha Cesaretim Var..

‘Sabahın ilk ışıklarında
atacağın kutlama mesajının titreşim sesiyle uyandır şimdi onu’

-bugün bayram..

sözcüklerini birbirine sıkıca bağla
ve içine biraz da,
seni seviyorumlu yalanlar kat..
sonra buna aşk de...

kahret aşkı,
dünyaya geldiğine pişman et,
ruhuna büyük yaralar aç,
ve aşk desin ki;
beni çok yanlış tanımışlar..

üzerinize aldığınız
bayramlık elbiselerinizi giyin ve öpün büyüklerinizin ellerinden.

daha sonra evden çıkın ve kararlaştırdığınız yerde buluşun,
görür görmez birbirinizi hemen bayramlaşmayın,
gidin sessiz bir yere,
orada uzun uzun öpüşün ve buna da bayramlaşma adını verin siz..

yine geçen bayramlarda yaptığınız gibi,
bu şehrin damarlarında saatlerce beraber el ele yürüyün..

ve ben,

-dayanmalıyım..

dayanmalıyım ve sıkı sıkı kapamalıyım gözlerimi bu bayramda,
göz bebeklerim acısa da,devam etmeliyim göz yummaya,
küçükken saklambaç oyununda yaptığım gibi..

ebe olan kişi ben olmasam bile saklandığım yerde kapardım gözlerimi,
beni kimselerin göremeyeceğine inanırdım.

sobelenirdim sonra kolayca..

anlardım ki gözlerimi kapadığımda gördüğüm karanlık,
içine yalnızca beni alırmış..

dizlerimdeki yaralarsa,
uyuyup uyandığımda unuttuklarımmış.
oyuna almadıklarında beni
uyurdum,
unuturdum..

yine karanlık olsa da,
her şeyi unutmak için kapayacağım gözlerimi,
İsmail’in kurban edilirken cesurca kapadığı gibi olmasa da..

biraz,

biraz daha cesaretim var..