İzimden gelenler alsın okusun,
yazdım yol üstüne nağme bıraktım
okuyanlar bülbül gibi şakısın
benim şakımaya kalmadı vaktim
Doyan varmı hayatının tadına?
felek kılıç çalar kol kanadına
aşık oldum bir güzelin adına
sevda ateşiyle canımı yaktım
Bir soran olmadı nerden gelirim
bazen örnek olur bazen alırım
bu dünyada az bir zaman kalırım
bir gün viran olur sarayım tahtım
Çil serpildi yüzlerimde derime
tenzilat başladı dizde ferime
gittim gidiyorum asıl yerime
bu dünyada üç beş günlük konaktım,
sümmanioğlu der ki çözün sorumu
rüzgar,su,söndürmez sevda korumu
benden sonra sorarlarsa yerimi
sır şehrinde bir ustaya çıraktım...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta