Bırakma gideyim,
Ben senin ocağından başka
Çay demleyemem,
Senin ellerinden başka
Kahve koklayamam.
🌅 Sabahlar…
Kahve kokusu ile başlardı hayat,
Telvesinde seninle düşler arardım.
Şimdi ne telve bana yol gösteriyor,
Ne kokusu içime işliyor.
Kahvenin acısı bile tatlıydı,
Sen yanımdayken.
🌙 Akşamlar…
Çaysız geçmezdi bizim sofralarımız.
Bir bardak çayın buharında
Gözlerin görünürdü bana.
Şimdi çay da kaynıyor ocağımda,
Ama demi eksik,
Tadı yavan,
Çünkü sen yoksun.
Sensiz sabah, eksik güneştir.
Sensiz akşam, ışığını kaybetmiş ay.
Bir yudum kahvede
Gözlerimi arıyorum,
Bir yudum çayda
Ellerini özlüyorum.
Bilirim,
Aramızda dağlar, yollar, şehirler var.
Ama gönlümün yolu hep sana çıkar.
Ben nereye gitsem,
Kalbimin yönü hep senin kapına döner.
Ve sevgilim,
Yorgun düşsem de bu uzaklığa,
Dönmeye gücüm kalmasa da bir gün,
Bil ki vazgeçmeyeceğim senden.
Çünkü ben senden başkasının
Kahvesinde huzur bulmadım,
Çayını içmeden doymadım,
Bakışında kaybolmadım.
Bırakma gideyim deme bana,
Çünkü ben zaten gidemem.
Varsa gidişim,
Her gidişimde biraz daha
Sana dönmek içindir.
Ve bil ki,
Benim için aşkın tarifi
Bir fincan kahvede başlayan sabah,
Bir bardak çayla biten akşamdır.
Senin ocağından başka yerde
Hiçbir ateş yanmayacak içimde.
@dsız...
28 Ağustos 2025
Suskun Adam Zeynep
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!