Bırakma ! Şiiri - Mecit Aktürk

Dil beşerin gönül arkı; aşk ile dol boşa akma
Fikir bekler akıl çarkı; mukayyet ol boş bırakma

El Emîn’den al verayı, düşün dünü, maverayı
Tevazuya ser sofrayı; nefse lokma, aş bırakma

Ödemeden bedelini, şerli işten çek elini
Tövbe için dök selini, göze damla yaş bırakma

Ne bir kaç gün ne de bir an, akıl başta gerek her an
Şeytan ise hatır soran, atılmadık taş bırakma

Cevap ara her "neden"e, deme hemen "zor", bi dene!
Us bekleyen o bedene, beyinsiz bir baş bırakma

Varsın kötü olsun devir, sen yüzünü Hakk’a çevir
Benliğine zerre kibir, dünyevî bir düş bırakma

Sonu hayra varacaksa, sükût etme sözün haksa
Şayet kalbi kıracaksa, sıkılmadık diş bırakma

Kum saati kırık süzgeç, bakarsın ki yarın çok geç,
Tedbir için bugünü seç; amellere kış bırakma

Nazar oktur, mimikler yay, başta başlar biter olay
Tebessümü çehrene yay; çatılacak kaş bırakma

Aynalara sor bak ne der, yaş aldıkça artar keder
Yüz yaşa(l)san ne farkeder; mahşere zor iş bırakma