Gözlerim gidişine asılı
Saçlarım ayrılık kokusu
İçerim yokluğunun resmi
Bakışların ecel taşıdığı
Zamanlardan geliyorum
Terkedilmişliğin yorgunluğunu
Kendime saklıyorum
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




küllerde iz bırakır ıslak yüzlerde fayda vermez bazen küllenmek ateş olup yakmak gerek yeri gelip fırtına olup esmek!!!
harika yazmışsınız teşekkürler..
(duygu)
yangının külü yeniden yansa da o kadar harlı olmaz ki...değil mi?yangın sönmesin kimse kül olmasın....şiir müthiş güzel...yasemin
cok harıka,bır anlatım yalnız cözum küllenmekten önce ateşi söndurmektir..
Beni acılara sen mayaladın
Tutsağım
Firarım sana
Yangınlardayım
Ne olur ateşime dokunma artık
Bırak külleneyim...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta