Bir zamanlar sustum Şiiri - Mercan Demir

Bir zamanlar sustum…
Konuşsam da kimse duymadı,
Ağlasam da gökyüzü inatla suskundu.
Ama şimdi,
Her sessizliğin içinde kendi sesimi duymayı öğrendim.

Toprağım kuruydu belki,
Ama köklerim hiç vazgeçmedi.
Kırıldım,
Yenildim,
Ama solmadım.
Çünkü ben, bir çöl çiçegi gibiydim
Gölge olmadan da büyürüm.

Bu kez başka…
Bu kez sadece ayakta kalmak için değil,
Gökleri selamlamak için açıyorum yapraklarımı.
Korkmadan,
Saklanmadan…
Ve geçmişi ardımda,
Ama içimde taşıyarak.

Küllerimden doğuyorum,
Kendi ateşimle.
Ne bekliyorum birinden,
Ne izin veriyorum artık yıkılmaya.
Ben, kendi kendimin mucizesiyim.

Ve Şimdi Biliyorum:
Her karanlık beni güçlendirdi.
Her kayıp, yeni bir yol çizdi.
Ve ben artık sevilmek için değil,
Sevmenin kendisi olabilmek içindi....

Her insan kendi içini yaşar hayatında
Sevğiniz her daim bol bereketli olması dileğim ile
Bütün kalbim ile 💜🙏
mercan demir
4.9.25