I
Mekanımdı
Halilrifatpaşa ince uzun bir yol
Yokuşları çıkardı caddeye
İnişlerinde deniz vardı bekleyen
Konak’a inerken bir park vardı
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bir zamanların İzmir’i yatar anılarımda
Gelmez ki o günler tekrar yaşasam
İZMİR İMİRDİR AYNEN YERİNDE DURUYOR ....O ANILAR YÜREKTE GÜZEL KARŞILAŞINCA BELKİ DEĞERİNİ KAYBETMİŞTİR AMA YİNEDE BU KADAR GÜZEL ŞİİRE TEMA OLMUŞ ...YÜREĞİNİZİ KUTLARIM İZMİRİN HER SEMTİNDEN KALDIRIM TAŞLARINDAN TUTDA UÇAN KUŞUNDAN SELAM OLSUN YÜREĞİNİZE...KUTLARIM
Uzun ve bir okadar keyfli bir çalışma öykü. Birinci bölümdeki etkileyiş ve sarış, diğer bölümlerden ayrılıyor. Güzel çalışma ve paylaşımı kutlar tam puan desteğimle selamlarımı sunarım. Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta