Kısa pantolonlarımın yamasıydı çocukluk anılarım
Şimdi kaf dağının ardı kadar uzakta kalan
Her biri birer masal çiçeği gibiydi o yaşadıklarım.
Oysa telaşlı ve korkak adımlarla ulaşmak isterdim
Mağrur ve dik başımla yarınlara ben
Dağıtırken cebimdeki bilyeleri bakkal amca
Ve komşu oğlu Ahmet taş bağlarken uçurtmamın kuyruğuna
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
