Bir Zamanlar Şiiri - Turgay Atacan

Her yaralı yüzde aklıma gençliğim gelir.
Her çırpındığım da uçtuğumu hissederdim.
Su molası vermeden çıktığım tepeler vardı bir zamanlar.
Şehri, ayağımın altına alıp ta dalga geçer gibi sırıtırdım.
Hiç yaşlanmayacaktım hani,
Ve hiç bastonum olmayacaktı,
Ah vah edip yakınmayacaktım kimseye.
Eskisi gibi değil artık yıllar, beş beş atıyor şimdi.
Yaşım, atmış beş mi, yetmiş mi, onu bile bilmiyorum.
Saçlarım ak cenneti olmuş,
Gözlerim de uzağı seçemez.
Yaşlılık zor işmiş evlat, yeni anladım.

Her yaralı yürekte aklıma sevinçlerim gelir
Bir sevdiğim vardı, çok evvelden,
Boy boy çocuklarımız olacaktı.
Bir bayram onun ailesine bir bayram bizimkilere gidecektik.
Şimdi ne onunkiler kaldı ne de bizimkiler.
Hayaller boş işmiş evlat, yeni anladım.

Hiç ihtiyar olmayacak,
Hiç kartlaşmayacaktık,.
Elden ayaktan düşmeyecektik hiç.
Keşkelerimiz olmayacaktı,
Her kafamıza koyduğumuzu yapacaktık, peşi sıra.
Hep el ele dolaşıp, elaleme inat turlayacaktık caddede.
En çok seven dondurma alacaktı.
Benimki sade olacaktı, onunki vanilyalı.
Elini ilk bırakan kaybedecekti iddayı.
Ve ben hiç kaybetmeyecektim.
Sevmek kor işmiş evlat, yeni anlamadım.