Bir Zaman Sen Vardın Şiiri - Sinan Bayram

Bir zaman sen vardın —
gözlerin, sessiz bir akşamı başlatırdı.
Şimdi her gün batımı,
bir eksilme töreni gibi içimde.

Sesin kalbimin eşiğinde hâlâ yankı,
ama anlamı çoktan soldu kelimelerin.
Bir “merhaba”nın gölgesinde yaşıyorum,
bir “elveda”nın soğuk nefesiyle.

Fotoğraflarda gülüyorsun hâlâ,
ama o gülüşe ben inanmıyorum artık.
Çünkü mutluluk, bazen sadece
unutmak isteyenlerin hatırladığı şeydir.

Geceleri ismini sessizce söylerim,
sanki duysam dönerdin —
ama sessizlik, senden daha sadık kaldı bana.

Şimdi kalbim,
yarım kalmış bir şarkının son notasını bekliyor.
Ve ben, hâlâ inanıyorum:
Bazı aşklar bitmez,
sadece susar…
sonsuzluğa kadar.

Sinan Bayram