Bir Yürürdüm Ki Şiiri - Bünyamin Durali

elimde dağ çileği
yüzüm münzevi
gözlerim sefil
yürüdüm defalarca
sırt çantamda zaire'li çocuk sesleri

yürüdüm senden uzak
kederlere bitişik

silahlar ateşledim
yıldırımlar söndürdüm
ağzımın boşluğunda

sıradağlar saralı
gün alaca-bulaca
yürüdüm

yenilgilerimden bayrak yaparak
kaynak suyu berraklığında sevgi aradım
boşu boşuna

fedakârlık yıllarını,20'li yaşlarımı
heder eden eylül cenderesini
düşündüm dehşetengiz

payıma ömür fotoğrafımın negatifini düşürdüm