Şimdi çıkarsam benliğimi,
Şikeste olduğum inzivanın karanlığından.
Güneş doğsa pencereden gönlüme.
Baş göstermiş olsa umut bahçesine ektiğim tohumlar
Ve alsam tüm çocukları bahçeme.
Hepsinin gülüşünde aynı cıvıltıyı görsem.
Bir günlüğüne de olsa eşlik etse herkes bu cıvıltıya...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta