Hadi ! Bir yol daha göster. Parkta oynayan çocukların neşesini, papatyaların güzelliğini göremez ken, ölmek zor de. Bu aşk bende öyle büyükken, unutursun, alışırsın de çekinmeden.
Hiç kimse ne için, neden yaşadığını bilmezken, bir parça sevda, bir damla mutluluk çok de. Bu omuzlarım seni taşımayacaksa, başını koyup yaslanmayacaksan, oturup soluksuz izlerim seni.
Zaman doldurmak için mi ? Geri alsanda, ileri sarsan da, bir dil bulmalı, bir yol bulmalı sana beni anlatan.
Oysa hiç kimse bilmedi, benim sadece onunla mutlu olabileceğimi. Şimdi ağlasan ne haykırsan ne...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta