Bir dünya kurmuştum yalnızca ikimize toz pembe,
Hep seni düşünürdüm, sen vardın yaşadığım her günde,
İsmin bir şarkı gibi söylenirken sevgi ile dilimde,
Bir yıldız gibi kayıverdin karanlık dünyamdan sonsuza.
Bir yıldızdın giriverdin durup dururken düşlere,
Bir yıldızdın sönmeyen ışığınla gecelerde güneşlere,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta