Bir yıldız misali Şiiri - Oktay Çekal

Bir yıldız misali…

Duygularımda kayboldum
Yüreğimi, bakışların artık avutmuyor.
Dağ esintisi, hayallerde dolaşıyorum.
Bir soğuk zaman, ruhumu hapsediyor.

Karanlık aslında, sana uzanan yollar.
Adımlarımda bir bataklık, tuzağı var.
San ki; bilmediğim eller, tenimi tutuyor.
Yokluk kadar bir hiç oluyorum.

Acılar kanatlanmış, gövdemi taşıyor.
Karanlığın boşluğuna düşüyorum.
Dipsiz uçurumlar, girdap olup çekiyor.
Sesim kısılmış, gözlerimden haykırıyorum.

Her yaş tanesinde, bir aşk oluyorum.
Hayatın gri renklerinde siyah- beyaz…
Bir merdiven basamağından tırmanıyorum.
Yaşamın lezzetinden, tutup da tadamıyorum.

Aslında sevdam, bir ömür içimde sakladığım.
Tutup da ruhundan, yüreğime çekemediğim.
Her gözlerime düşen, resimlerinde olamadığım.
Bir yıldız misali, bakmaya doyamadığım…

Oktay ÇEKAL
05.06.2014-22.43