Bir Yerde Şiiri - Alaaddin Emre

sessizlikle hüzün akraba olurken birden
tanıklığımı farketmediler gecede

boşlukta asılı bir yüz kaldı geriye
hiç çizilmeyeceğinden belli belirsiz

kendini vazgeçilmez sanan ayakkabı
terketti güzel ayakları
gitti tıpış tıpış
bit pazarında buldu yerini

sıyrıl acıdan acıyan yerlerini kanatarak
düşünme bir tablo eksik kalacak diye
ressamın elindeki ayna düşerken yere
kırık parçaları can acıtmayacak

gelirken gidenlerse
koyu bir yaprak bıraktılar
çizilmemiş ufka doğru
uçsun diye

sahi
sahici sevgililer nerde
bir yerde mi saklanıyorlar
gölgeleriyle

gece sokakları
bıçaklı yalnızlıklar içindir
ay ürkek haliyle
yalnızca yalnızlara güler geçer
bulutlar ardına

umutlar paramparça

yine de
bir yerde önde giden
güneşle yükselen hayat
çocukların sırtına yüklüyor ölmek eylemini
habersizce
son öfkeler karanlığa

yalan ustaları nerde