hani vardır ya bir gün bir yerde
bir bebek doğar
yavru ceylan misali
ayağa kalkmaya çalışır
tutunur annesine
büyür büyür
yollara düşer
düştüğü yolda bi ayağı kırılır
kalkar kendi kendine
2.ye tahammülüm yok der
onu da kaybeder günün birinde
3.de hissetmez bile
umursamaz olmuştur...
bu son der
bunu kaybetmemeliyim
ama
zaten o hiç onun olmamıştır ki...
orda kalır
gülümser
hala hayattayım der...
gelenler olur başına
haydi yürü diye
ama artık yürüyemez ki...
anlatamaz derdini
çekip giderler
gelirler...
giderler...
akıllarında o mutlu gülümsemesi kalır
artlarına bakmadan giderler...
o orda güler ama
içi gülmez bir türlü
kalbi de 4 parçadır
dördü de ayrı yerlerde
bekler
hep o parçaları
cebinden çıkarıp
ona ayaklarını geri verecek olanı
o ki kalbini tümleyecek
onu tutup yürütecek
işte o yüzden gülümser
bir gün der bir gün gelecek
ama belki de o
gün gelmeden
ölecek...
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 02:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)