Sizler de biliyorsunuz ki; bizler hep aynı sebeplerden dolayı ayrıldık!
Öyle ki; sevginin yükünü taşıyamayacak kadar tembel, bencilliğimize 'aşık' olabilecek kadar da aptaldık!
Ne bir başlangıç var bu koskoca olduğu söylenen evrende
Ne de bir bitiş bu anlamsız karabasanlarla süslü bikes gecelerde
Ve umutsuzluk kucaklamış bütün koltukları çepeçevre
Rüyalar son oyununu sahnelemiş, küf kokan kimsesiz belleklerde
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
