kimsesiz bir yaprak acuçlarımda,
kanadı kırık yavru kuş gibi
bir damla gözyaşı avuçlarımda,
cehennem azabı ateşler içinde.
avucum yanar yaprak aglar, ben aglarım.
gözyaşı ortak olur yapragın acısına
avucum aglar yaprak aglar ben aglarım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta