Bir Yanış; Cehennem Gibi!

Bu şiirimin bestesine aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz👇: https://youtu.be/dTe7PjbHOyE?si=uebU0_DUbYyoPSYl 📖 Bir Yanış; Cehennem Gibi Şiir & Beste: Abdullah Oğuzhan Şahin YouTube & Twitter: @KuLHaDiMi 📌 Rast Makamı Beste | © Tüm telif hakları şaire aittir. 🎙️ Tanıtım Yazısı: "Bir Yanış; Cehennem Gibi", yalnızca bir şiir değil; ruhun karanlık dehlizlerinden yükselen bir yakarıştır. Abdullah Oğuzhan Şahin'in hem kalemiyle hem sesiyle can verdiği bu eser, Rast makamında bestelenmiş olup, bir evladın babasına duyduğu geç kalmışlık, özlem ve af dileyişiyle dinleyeni derinden sarsar. Şiir, duygusal yoğunluğu ve içsel hesaplaşmasıyla bir ağıttan fazlasıdır. Her dizesi, içte tutulan bir gözyaşının, dile düşen bir "keşke"nin izini taşır. Ve sonunda, sadece babaya değil, insana, hayata ve geçmişe tutulmuş büyük bir aynadır. 🧭 Edebî Mütalaa: "Kan çiçekleri açar şimdi gülbahçemde" dizesiyle başlayan şiir, daha ilk anda okuyucuyu şiirsel bir paradoksa çeker. Zira gül, sevginin ve masumiyetin simgesidir; oysa burada gül bahçesini delen kan çiçekleri, içsel bir yangının, pişmanlıkla yoğrulmuş bir hatıra bahçesinin temsiline dönüşür. Şiir, baştan sona dek bir pişmanlık ağıtıdır. Ancak bu pişmanlık, sıradan bir geç kalışın değil, farkındalığın geç doğuşunun sancısıdır. > "Tükenmiş bir şarkı var dilimde, Adını, hiç koyamadan söylediğim." Bu mısralar, kelimenin kifayetsiz kaldığı yerde yüreğin konuşma çabasıdır. Evlat, artık ismini bile koyamadığı bir duygunun peşinde, kendi suskunluğunda boğulmaktadır. Babaya dair sahneler, şiirin en vurucu bölümlerindendir. > "Demişsin babam: 'Ha ev ha ora boş'" ifadesi, yaşarken unutulmuş bir babanın, sükûtla yazdığı en acı cümle olabilir. Ve bu cümle, evladın içine kor gibi düşer. Son kısımlarda, dini ve tasavvufi göndermeler artar. > "Affet, umman gönlünü fırtınalara boğmuşu..." diyen şair, artık yalnızca babasından değil, Allah’tan da af dilemektedir. Şiir burada bireysel bir pişmanlıktan, evrensel bir “kul olma” bilincine evrilir. Şiirin yapısı, tekrarlarla (özellikle nakarat şeklindeki mısralar) dairesel bir etki yaratır. Okuyucu her dönüşte aynı dizelerle karşılaşır ama her seferinde farklı bir ruh hâliyle… > "Tükenmiş bir şiir var dilimde Kelimelerini hiç mi hiç bilmediğim." Şiir burada nihai biçimini alır: Artık yalnızca geçmişi yâd eden bir metin değil, aynı zamanda yaşanmamışlıkların da şiiri olur. ✨ Sonuç: "Bir Yanış; Cehennem Gibi", modern bir mersiye, kişisel bir ağıt, kalbe kazınan bir iç monolog niteliğindedir. Yalnızca babasını kaybedenler değil, hayattaki kıymetleri zamanında göremeyen herkes için bir çağrı, bir uyarı ve belki de bir merhemdir. Şiir, Rast makamında yapılan bestesiyle birlikte, hem yazılı hem işitsel bir edebiyat şölenine dönüşür. Bu çok katmanlı eser, şairin hem kelâm hem nağme kudretini gösterdiği güçlü bir yapıttır. Okurken, içinize bir şey çökerse bilin ki o yalnızca hüzün değildir — O, belki de hayattayken hâlâ geç kalmamış olduğunuzun fısıltısıdır.