Dün ertelediği intiharı yeniden deneyecekmiş
Saçlarını düğümlüyor bu yüzden ilmik yapıyor kendine
Son kez taşıyor avucunda sevdiğinin soluk resmini
Duvarlara çiziyor hüznü puslu akşamlara
Artık gün kan taşıyor çocuklara ve güllere arkadaş ölüleri
Artan ve azalan bir çölün ortasındayım bir yangının tam ortasında
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta