Bütün firkatlerin özüsün sen.
Yaraların kalbime kazındığı her gecede
Adını duymayan rüzgâr bile susar.
Sensizliğin bile senden bir iz taşıdığı
Kıyamet sessizliğinde beklerim seni.
Sanki her ayrılık, sana çıkacak bir yol gibi
Dökülür içime, ağır ve sessiz...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta