Bazı vedalar zamansız,
Bazı vedalar amansız,
Bazı vedalarsa pervasız,
Bazı vedalarsa, elvedasızdır.
Ama benim bütün vedalarım;
Olması gerektiği anda,
Olması gerektiği devranda,
Olması gerektiği kıvamda,
Ve olması gerektiği suhulettedir.
Bu yüzden sana ben,
Bin yıl önce veda ettim sevgili.
Şimdi sen;
Bilmediğim bir şehrin,
Bilmediğimden, yine bin kez girsem,
Yine bin kez kaybolacağım,
Çıkmaz bir sokağı gibisin.
Dönsem çıkış yok,
Yürüsem hep aynı duvar.
Artık dönmekte yok, yürümekte.
Anla ve ağlama ardımdan,
Dönüş yok geri.
Çık-git, vaktiyle girdiğin kapıdan.
Çünkü senden milyon kere vazgeçtim…
Kayıt Tarihi : 1.3.2015 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!